Een optimistische kerstgroet uit de martelkamer

Neem naar de personal training nooit een artikel mee, waarin de oorzaken van rugpijn worden uiteen gezet met de toevoeging: “Voor jou trainer, huiswerk.”

Ik kreeg het een uur extra hard te verduren. Maar het verraadde in de ogen van mijn leermeester vooral een verkeerde mindset. Ik ben te veel bezig met mijn pijntjes en ongemakken, terwijl ik “moet leven om te winnen. Niet om te verliezen.” Volgens mijn personal trainer Tonnie Barberio in Utrecht heb ik een krachtig lichaam en moet ik mij daarnaar gedragen. Bovendien schijnt de zon en kunnen we schaatsen. Dus kop op een beetje. Het leven is prachtig. Zak niet weg in je eigen malheur.

Hij vergelijkt mijn houding met het falende Nederlands elftal tegen Argentinië. Die vergaten te winnen en beseften te laat dat ze iets moesten doen om te winnen. “Ja, de laatste tien minuten en toen was het te laat. Dan verlies je terecht.” Dat is het thema van vandaag: leef om te winnen en niet om te verliezen. Voices in your head. Zet er de positieve stemmen tegenover.

Ik luister aandachtig naar alle wijze raad, terwijl ik met 30 kilo op mijn schouders twintig diepe kniebuigingen moet maken. Een wekelijks terugkerende horror-oefening. Want het moet drie keer.

De kritische spiegel die Barberio mij voorhoudt, montert mij op. Hij heeft gelijk. Ik ben de hele week bezig dingen te doen die mij sinds mijn encefalitis/hersenontsteking lastig vallen. Een voorbeeld? In het donker de weg vinden: doodeng. Vroeger ging dat prima. En zo zijn er legio kleine ongemakken die het leven zwaarder maken.
Barberio blijft positief, gelukkig maar.

Ik moet mij juist concentreren op datgene wat ik nog wel kan, zoals squashen met jongere vrienden. Geen centje pijn. Ik win zelfs af en toe.
“Tel je zegeningen, man”, zegt hij streng. “Energy flows, where attention goes.” Barberio (Soul Gym) oefent alvast voor zijn lezingen namens het Sprekershuys in Utrecht, waar hij sinds kort staat ingeschreven en waar je hem kan boeken. Ik bof maar met mijn gratis huisfilosoof.

Pieter Broertjes (70)